عبدالحسین بافقی یزدی معروف به آیتی از شعرا، محققان، نویسندگان و قرآن‌پژوهان معاصر است که پس از ۲۰ سال به دین اسلام گروید و از منتقدان بهائیت شد. وی در کتاب کشف الحیل از نظر قساوت و شجاعت بهائیان را مشابه با یزیدیان کردستان می داند و خلق و خوی ایشان را چنین توصیف می کند» :بهائیان دارای اخلاقی خشن بوده سخت دل کینه جو و متظاهر به مهر و محبت و نیز در شجاعت ایشان گفتگو رفته اغلب بر آنند که از این سجیه پسندیده محرومند به قسمی که تا مقاومت ندیده اند نهایت پر دلی را اظهار می دارند ولی به محض اینکه به مقاومتی برخوردند میدان خالی کرده عقب نشینی می کنند.این قساوت را از اولین روزهای بابیگری در میان اعضای این فرقه می توان دید. به نوشته فریدون آدمیت بابی ها در جریان شورش های خود در دوران ناصری با مردم و نیروهای دولتی رفتاری سبعانه داشتند و اسیران جنگی را دست و می بریدند و در آتش می سوزاندند»
